Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.

Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.

maandag 2 april 2018

Landschappen

Terwijl de hoofdmoot van mijn natuurfotografie activiteiten voornamelijk bestaat uit het fotograferen van vogels, maak ik op basis van wat zich op dat moment in de natuur aandient ook wel uitstapjes naar andere vormen van natuurfotografie zoals amfibieën, insecten, vlinders, libellen en paddenstoelen, voor een belangrijk deel te scharen onder macrofotografie. Soms laat ik me, onder invloed van wat er allemaal in de media voorbij komt, verleiden door wat met abstracte beelden te experimenteren en hoewel dat soms aardige resultaten oplevert, vind ik de scheidslijn tussen mooi abstract en mislukt vaak flinterdun.
De laatste tijd richt ik me vooral ook wat meer op landschapsfotografie, iets wat ik vroeger in het analoge tijdperk vooral tijdens vakanties deed. Ik heb onlangs een daarvoor geschikte 12-28 mm. lens aangeschaft en als het me blijft bevallen zullen daar in de toekomst ongetwijfeld nog wat filters aan worden toegevoegd.
Deze beelden zijn de eerste resultaten daarvan en, hoewel ik besef dat het nog lang geen topplaten zijn en het vooral aanvoelt als uit mijn comfortzone stappen, wilde ik er hier toch alvast enkele laten zien. De meeste zijn gemaakt op Texel en aan de waddenkust, aangevuld met foto's uit Groningen, Friesland, Drenthe en Zeeland.
Ik ben benieuwd naar jullie bevindingen en verder bedank ik iedereen voor de reacties op mijn vorige blogbericht over de watersnip (klik hier)

Groet,
Ad



Deze foto maakte ik bij het Dwingelderveld in Drenthe. De vliegtuigstrepen die parallel lopen aan de takken van de boom inspireerden me om deze foto te maken. Een van de weinige foto's overigens in mijn portfolio die ik met een compact maakte.



De vuurtoren van Texel, gefotografeerd vanaf de parkeerplaats bij het Renvogelveld. In het duinmeer is vaak een grote verscheidenheid aan vogels te zien.



Zeelandschap van de Noordzee bij Texel gefotografeerd vanaf strandopgang Paal 9.






Bij dezelfde strandopgang stonden deze kleurige strandhuisjes gestald. Weliswaar geen echte natuurfoto, maar ik kon het niet laten om er met de dreigende wolkenlucht en de bandensporen op de voorgrond een foto van te maken.



Duinlandschap de Bolle Kamer. De bomen hebben het moeilijk en buigen door de voortdurende westenwind naar het oosten. Door de onscherpte van het duin ligt de focus volledig op de bomen.



Toen ik het schuim op het strand zag moest ik gelijk denken aan het lokale Texels bier "Skuumkoppe" dat hier dienst doet als invoerende lijn in de foto.



Je zou hier bijna denken aan de Schotse Highlands, maar het zijn toch "gewoon" de duinen bij de Bolle Kamer op Texel.



Uitzicht op Den Hoorn, gefotografeerd vanaf de Mokbaai. Ik heb geprobeerd de heidepollen zo te fotograferen dat ze dienen als invoerende lijn naar het kerkje.



De waddenkust bij Friesland bij het plaatsje Moddergat. Oude verweerde paaltjes die aangetast zijn door het zilte water en vol zitten met schelpen en mosselen. Rekening gehouden met het punt waar de dijk en de horizon in de compositie bij elkaar komen.



Dezelfde plek, hier geprobeerd de compositie in evenwicht te brengen door de diagonale lijnen van paaltjes naar de horizon en van de landtong rechtsonder, terwijl de horizon op plm. 1/3 ligt. De lichte wolk linksboven is een leuke bonus in de compositie.



Ook hier weer diagonale lijnen met dit keer een wolk rechtsboven en de complementaire kleuren blauw en groen.



De enige zwart/wit foto in het blog, vissersfuiken in het Lauwersmeer met toch nog nog een fragmentje van vogels.



De Koudekerkse Inlaag in Zeeland bij dreigend weer terwijl de zon de achtergrond nog in het licht zet.



Dreigende wolken boven het Zuidlaardermeer, rechtsonder is al een flinke bui tot ontwikkeling gekomen. Met de snel voorbij drijvende wolken gewacht totdat het blauwe gat in de bewolking zich op een goede plek in de compositie bevond.



En om dit blog toch nog in vogelstijl af te sluiten (het bloed kruipt waar het niet gaan kan) een plaatje van dit paartje grote mantelmeeuwen bij de Horsmeertjes op Texel.