Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.

Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.

donderdag 29 november 2012

Herfstvariatie


Alhoewel de herfst al een heel eind gevorderd is en we ons al langzaam opmaken voor de winter, wil ik toch nog wat herfstfoto's laten zien. Nu niet alleen paddenstoelen, maar een afwisseling daarvan met landschappen, bos en zowaar een foto met ook een vogel, toch wel mijn favoriete fotografieonderwerp.
Veel kijkgenot en hartelijk dank voor de leuke reacties die ik op mijn vorige post van de ijsvogel mocht ontvangen. Ik weet overigens niet of de kleuren goed overkomen, ik heb n.l. recent een nieuw beeldscherm aangeschaft en ik ben nog steeds aan het stoeien met de kleurinstellingen. Toch maar eens de aanschaf van een kalibratiespin overwegen.

Groeten,
Ad


Deze mycena heb ik met diverse diafragma's gefotografeerd waarbij ik de scherpte op een ander deel van de paddenstoel heb laten vallen, hier met f11, waardoor de kleurige diafragmaringen in de achtergrond ontstaan.



Honingzwam, herkenbaar aan zijn mooie getekende steel, in tegenstelling tot de sombere honingzwam hieronder die die tekening mist.




Zonsondergang boven de Strabrechtse Heide.





Grote stinkzwam, je hoeft alleen maar je neus achterna te lopen als je eenmaal de kadavergeur geroken hebt.
In mijn paddenstoelengidsen staat de grote stinkzwam beschreven met een zwarte kop zoals hierboven afgebeeld, maar op Wikipedia wordt deze soort duinstinkzwam genoemd, alhoewel ik deze opname niet aan de kust gemaakt heb.



Deze aasvlieg had zijn stekje wel gevonden. Grote stinkzwam met witte kop is in mijn paddenstoelengidsen niet terug te vinden, maar op Wikipedia wel als zodanig benoemd. Of het nou een andere soort is of een ander ontwikkelstadium is me niet duidelijk geworden. Wie het weet mag het zeggen.



De Helenavaart bij Griendtsveen in herfsttooi.


Diezelfde Helenavaart, ik heb een hele tijd moeten wachten totdat de zwaan eindelijk op de goede plek in het beeld zwom.


Voor mij onbekende zwam.


De onvolprezen vliegenzwam.


Ik vond hier een verticale compositie beter dan een landscape met toepassing van een filter op het bladerdek.


De laatste bessen van de Gelderse roos.


Ik vermoed een melkzwam, maar welke soort moet ik schuldig blijven. Deze opname maakte ik met een compact-cameraatje met groothoek van slechts 4,5 mm.



Mycena's op een verrotte boomstam als prima voedingsbodem.



Lichtorgel of zonneharp zoals ik die regelmatig kan zien uit het raam van onze huiskamer, dan besef je dat je een bevoorrecht mens bent.



Gekraagde aardster, met dank aan een collega-fotograaf bij wie ik deze soort in de tuin mocht fotograferen.


Stuivende gekraagde aardster waarbij de sporen vrijkomen, de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik hierbij wat geholpen heb door er lichte druk op uit te oefenen.



Zonsondergang op de Grotelsche Heide.


Zonsondergang boven de Groote Peel, het lijkt wel een savannelandschap.



Dezelfde mycena als de openingsfoto ter afsluiting, maar dan met andere diafragma's gefotografeerd, de bovenste foto met f11 waarbij de scherpte achter op de hoed ligt en de onderste met f3.5 en waarbij de scherpte voor op de hoed valt. Ik ben er nog niet uit wat ik mooier vind.




zaterdag 17 november 2012

IJsvogel

Na twee blogs over herfstfotografie vond ik het wel weer eens tijd worden voor de vogels. In dit geval een ijsvogeltje. Hier in de omgeving weet ik een plekje waar de afgelopen jaren steeds een paartje ijsvogels heeft gebroed. Vorig jaar hebben ze zelfs vier nestjes jongen grootgebracht en ik heb er toen diverse sessies aan gewijd om zowel de oudervogels als de jongen te fotograferen. Deze opnamen wil ik een latere blog nog eens laten zien.
Dit jaar ben ik daar wat minder geweest, maar begin vorige maand ben ik toch nog maar eens kijkje gaan nemen. Het was uiteraard al herfst en de hele zomer waren de oevers niet gemaaid, het gras, riet en het (on)kruid stond dan ook manshoog. Het had die nacht ervoor flink geregend en ik moest daar met mijn spullen een paar honderd meter doorheen banjeren om op de plek te komen, zodat ik al tot mijn middel nat was voordat ik nog maar een foto gemaakt had. Uiteindelijk heb ik mijn schuiltentje opgezet en toen begon het lange wachten. Na een uur hoorde ik een ijsvogel roepen en even later ging een mannetje ijsvogel op een stronk aan de overkant van het riviertje zitten. Het licht was daar vrij hard, maar ik kon alvast wat opnamen maken in de hoop dat hij nog dichterbij zou komen. Die hoop bleek niet ijdel, want even later kwam hij op een tak op ongeveer 5 meter voor me zitten. Hij heeft daar minutenlang gezeten en in die tijd heb ik een serie opnamen kunnen maken, waarvan ik er hier een aantal wil laten zien. Hij is in de 3 uur die ik daar gezeten heb maar 1 keer geweest en hij ging helaas niet vissen, zodat ik me moet beperken tot een aantal houdingfoto's. Verder heb ik een aantal foto's toegevoegd van mijn schuiltentje met apparatuur om een beeld te schetsen van de omstandigheden waaronder de foto's gemaakt zijn. Veel kijkplezier.
Hartelijk dank nog voor de leuke reacties die ik op mijn vorige blog over de herfst mocht ontvangen.



In alle rust loerend op een visje.



Opname aan het begin van de sessie, het licht was daar vrij hard zoals te zien is aan de snavel en de flank zodat ik flink moest onderbelichten om het contrastverschil te overbruggen.



Het licht komt van rechts, zodat het lichtje in het oog hier helaas wegvalt.



Constant op zijn hoede voor eventueel overvliegende roofvogels.



Hier in frontaal licht, zodat de kop- en borstkleuren mooi oplichten.



Hier hoopte ik dat er zich eindelijk een visje zou aandienen, maar helaas bleef het scherp observeren. Hij zat hier op 11 meter afstand en de achtergrond was bij deze opnames telkens de tegenoverliggende oever met gras en waterplanten, ik gebruikte diafragma f9 om de achtergrond redelijk onscherp te houden.



Inmiddels was hij op 5 meter voor me komen zitten en het is een prachtig gezicht als je dat vanuit je schuiltentje van zo dichtbij kunt zien. Het licht was hier ook wat meer diffuus en de achtergrond is hier het wateroppervlak met een heldere ondiepe en zanderige bodem.



Leuk als hij dan weer eens een andere houding aanneemt.



En maar loeren of dat ene visje niet langs wil komen.



Als het vissen dan toch niet lukt dan maar rustig afwachten terwijl de borst- en vleugelveren opwaaien in de wind.



Dreigend gevaar vanuit de lucht?







Zit die vis nou links of rechts?




Of moet ik toch maar de omgeving in de gaten houden.



Om een beeld te krijgen van de omstandigheden tot slot nog enkele opnames van de "making off", deze opnames zijn gemaakt met een compact-camera.




vrijdag 9 november 2012

Herfst in Nederland

Herfst, een tijd waarin al veel vogels zijn weggetrokken naar het warme zuiden om te overwinteren en waarin de vogels die hier gebleven zijn zich nog even schuilhouden om te overleven in verband met de kwetsbaarheid waarin ze verkeren door de rui.
Een mooie periode ook om je op andere zaken in de natuur te richten die zeker ook hun bekoring hebben door de schitterende kleuren en het mooie zachte licht eventueel gepaard gaand met mist. Ook de paddenstoelen, die vaak maar kortstondig een bovengronds stadium hebben en die zich in allerlei verschijningsvormen vertonen hebben hun charme en zijn vaak heel fotogeniek.
Straks barst in alle omvang het vogelgebeuren weer los, daarom nu even de tijd voor wat herfst-taferelen. In mijn vorige blog heb ik wat gedateerd werk laten zien, hartelijk dank nog voor jullie hartverwarmende reacties hierop. In deze blog wat meer recente opnames. Veel kijkgenoegen.



Vliegenzwam, een nog jong en gaaf exemplaar. Ik heb gekozen voor een panoramische uitsnede om de kleine paddenstoeltjes rechts ook in de compositie mee te laten doen.



Ik was die ochtend naar de Strabrechtse Heide gegaan in de hoop de visarend te kunnen fotograferen die zich daar regelmatig laat zien en enkele grote zilverreigers. Die gaven geen acte de presence, ik heb me toen maar toegelegd op wat macro-fotografie.
Hier een fragment van de kleine zonnedauw, een minuscuul vleesetend plantje. De vochtdruppeltjes als kleefstof op de tentakels lijken wel lampjes.



Ook spinnenwebben zijn een dankbaar onderwerp, het lijken wel parelsnoeren.





Een mistig herfstbos levert altijd leuke sfeerplaatjes op.





Detail van het bos, een beuk in herfsttooi.



Je hebt allerlei varianten om mee te spelen, hier een detail van een takkenstructuur met korstmossen.



Een nog redelijk gaaf groepje vliegenzwammen in verschillende ontwikkelstadia.



Onverlaten hadden deze vliegenzwam met duivelsei en al uit de grond getrokken, het bood mij de gelegenheid om de onderkant eens nader te bekijken.


Op deze helling groeiden talloze geschubde inktzwammen. Ik heb er een groothoekopname van gemaakt om het grote aantal tot uiting te laten komen met een groepje op de voorgrond.


Hoed van een geschubde inktzwam die volop drupt op het einde van zijn bestaan.



Kleverig koraalzwammetje, een minuscuul paddenstoeltje, lastig om van zo'n groepje met de macrolens in zijn geheel een scherpe opname te maken.